Was Jesus ‘n Kersfeesbaba gewees?

Ek kom vandag af op verskeie artikels oor die tyd van die jaar wat Jesus gebore is.

Die een maak ‘n saak dat Hy 25 Desember gebore is. Hiervoor gebruik hulle die tyd van Sagaria se priesterdiens, asook die vroeë kerk se geskrifte. Om aan te haal:

Bishop Cyril of Jerusalem (348-386 A.D.) had asked Pope Julius to ascertain the date of Christ’s birth “from the census documents brought by Titus to Rome” after the destruction of Jerusalem in 70 A.D. Julius then determined the date of Christ’s birth to be Dec. 25.

Die ander artikel reken Maria het swanger geraak met Jesus op die 25ste Desember. Dit grond hulle veral op die die van die jaar wat die vroeë kerk die fees van engele gevier het. (laat September.) In die Bybel het die menigte engele die nag van die geboorte aan die herders verskyn. Die artikels verskil in hulle mening of skaapwagters daardie tyd van die jaar skape op die veld sal hê.

Hierdie stuk maak die (meer algemeen geglo-de) saak dat die geboorte waarskynlik nie 25 Desember was nie– en dat dit nie werklik saak maak nie. Ook dat die Christene reeds 25 Desember (Noordelike winter) vir Kersfees gekies het op ‘n tyd toe die afgode Osiris en Dionysus se viering nog in die Noordelike somer was. (Daar is mense wat dink dat Christene hulle tyd vir Kersfees van die tyd van Osiris en Dionysus se vierings ge-erf het.)

———

Naskrif: Onthou dat skakels op hierdie blog donkerrooi of liggrys is, nie blou of pers nie.

Kruistogte, Inkwisisies en feite

Het jy al ooit 1984 van George Orwell gelees? Dit gaan oor ‘n neerdrukkende wêreld waarin mense heeltyd dopgehou word- en waar geskiedenis die heeltyd herskryf word om die regeerders se doelwitte te pas. Die wêreld van 1984 is (dankie tog) fiksie. Maar tot watter mate word geskiedenis wel verdraai om regeerders se doelwitte te pas? Karl Marx het byvoorbeeld gesê:

Die eerste oorlogsveld is om die geskiedenis te herskryf.

Peter Hammond reken dat mense inderdaad baie besig is om geskiedenis te herskryf en feite te verdraai. Hy kyk veral na detail oor die Christendom en Christendom se geskiedenis.

As ingeligte Christen het jy seker al gehoor: “Hoe kan jy ‘n gelowige wees as Christene verantwoordelik was vir die kruistogte, die inkwisisie, of watter nare ding ookal?” Die kanse is goed dat die persoon wat jou daardie vraag vra, ‘n verkeerde indruk het van die inkwisisie of kruistogte. Die vraag is natuurlik eerstens nie vreeslik relevant nie. Mens meet nie of iets waar is aan hoe goed voorstanders daarvan hulle gedra nie. Heelwat mense wat glo dat Parys die hoofstad van Frankryk is het hulle al wangedra, maar Parys bly die hoofstad van Frankryk.

Maar dit is ook so dat mens wel ‘n boom aan sy vrugte kan meet. Daarom, as dit waar sou wees dat ons geloof die vernaamste oorsaak was van oorlog, konflik en bloedvergieting, sou dit wel iets teen ons gesê het. Dit is egter nie so dat Christenskap ‘n vername oorsaak is van sulke dinge nie.

Die meeste mense se persepsie oor die Kruistogte en Inkwisisie grootliks ‘n mite. Die kruistogte was byvoorbeeld die eerste keer wat die Christen-wêreld terugbaklei het nadat Moslems vir meer as 400 jaar hulle grondgebied afgeneem het. En die Spaanse inkwisisie het vir gemiddeld 9 sterftes per jaar gesorg,* teenoor SA misdadigers se 66 per dag**. Die Suid Afrikaanse samelewing is dus per jaar 268 955 % (tweehonderd-agt-en-sestig-duisend-negehonderd-vyf-en-vyftig persent) so gevaarlik as wat die Spaanse inkwisisie was!

Vir Peter Hammond se samevatting oor die Kruistogte, lees hier. Hier is ‘n aanhaling daaruit:

The crusaders were reacting to over four centuries of relentless Islamic Jihad, which had wiped out over 50% of all the Christians in the world and conquered over 60% of all the Christian lands on earth – before the crusades even began. … Many of the towns in the Middle East welcomed the crusaders as liberators…

Vir Hammond se gedeelte oor die inkwisisie, lees hier. Hy vertel -met historiese bewyse – dat Christene eintlik onder die slagoffers van die Inkwisisie was. Hy vertel dat die Bybel in Engels op hulle lys van verbode boeke was, dat mense vervolg was, volgens transkripsies van inkwisisieverhore, oor hulle Bybel gelees of in die Heilige Gees geglo het. (Vox Day benader die Inkwisisie uit ‘n ander hoek in sy boek. In hoofstuk XII vertel hy watter provokasie-‘n provokasie met meer sterftes as die Inkwisisie self- tot die inkwisisie gelei het en hoe die waarheid oor die inkwisisie anders lyk as die mites. Om hom aan te haal, vetdruk myne:

While historians such as Henry Kamen pronounce themselves baffled as to what could have provoked the Spanish crown, the most likely impetus was that on July 28, three months before Ferdinand・s decision to appoint the two inquisitors, a Turkish fleet led by Gedik Ahmed Pasha attacked the Aragonese city of Otranto. Otranto fell on August 11 and more than half of the city・s 20,000 people were slaughtered during the sack of the city. The archbishop was killed in the cathedral, and the garrison commander was killed by being sawed in half alive, as was a bishop named Stephen Pendinelli. But the most infamous event was when the captured men of Otranto were given the choice to convert to Islam or die; 800 of them held to their Christian faith and were beheaded en masse at a place now known as the Hill of the Martyrs.

The Turkish fleet then went on to attack the cities of Vieste, Lecce, Taranto, and Brindisi, and destroyed the great library at the Monastero di San Nicholas di Casole, before returning to Ottoman territory in November.

It is one of the great ironies of history that three times more people died in the forgotten event that almost surely inspired the Spanish Inquisition than died in the famous flames of the inquisition itself. )

Peter Hammond het ook die geskiedenis van die slag van Bloedrivier nagegaan. Hier gesels hy tweedens oor slawerny en eerstens oor die oorlog oor akkurate geskiedenis. My gunsteling is sy stuk oor Jesus se invloed op die wêreld. Dankie, Dr. Hammond. Jy laat ons beslis in ‘n meer ingeligte posisie om vyande van die Christendom te antwoord.

——————–

* Vox Day, The Irrational Atheist, bl. 219

**In die eerste 8 jaar van die ANC se bewind was daar amptelik 24 206 moorde per jaar. Volgens interpol was dit byna dubbel soveel- 47 882 per jaar. Dis 66-131 moorde per dag, maar die laer syfer is vir berekeninge hier gebruik.

Volkome mens, volkome God?

Vir party mense is dit moeilik om te verstaan: Hoe kon Christus tegelyktydig volkome mens, 100% mens gewees het, en volkome God, 100% God? Is mens wees en God wees nie twee verskillende dinge, soos wat ‘n 100% houtstoel nie tegelyktydig ‘n 100% plastiekstoel is nie? En sou die 50% DNA van Maria hom nie 50% mens, 50% God gemaak het nie?

Maar menswees gaan, so dink ek, oor die vlees waarvan ons en Jesus gemaak was, en hoe ons lyk. Dit gaan oor die inhoud van ons DNA.

God wees – die klein bietjie wat ek daarvan verstaan – gaan oor God se karakter, God se dade, en God se denke. Mens kan nie iemand se denke en dade ken deur sy liggaamsvorm te sien of sy DNA te ontleed nie. Denke, dade en karakter gaan oor die mens se “sagteware”, nie sy “hardeware” nie.

Myns insiens is dit dus soos om van ‘n houttafel te praat. ‘n Tafel kan 100% hout (die materie waarvan dit gemaak is) en 100% tafel (die aard van wat dit is) wees.

Maar dis bloot hoe ek dit sien. Use it, don’t use it. Jy kan my dalk selfs anders oortuig.

Ek sien “foute” in die Bybel! Wat nou? Deel 2 – ‘n Strategie om te weet wat die Bybel leer

 Vervolg van hier.

In die eerste deel hiervan het ons gekyk na die saak wat meer belangrik as Bybelse foutloosheid is. Dis natuurlik ‘n voordeel as gelowiges glo dat die Bybel onfeilbaar is. Dit maak leer van God soveel makliker. Maar hoe kan ‘n gelowige eerlik toets of iets in die Woord, wat vir hom onwaar lyk, waar is – of nie?

 Wat doen ‘n gelowige as dit lyk of die Bybel iets onwaar sê?

 Daar is twee soorte mense wat foute in die Bybel raaksien: Die eerste soort dink dat hulle slimmer as die Bybel is en dat hulle sopas iets in die Bybel verkeerd bewys het. (Dis natuurlik nie vanselfsprekend dat die res van die Bybel ook verkeerd is, as daardie ding verkeerd is nie. En nog minder dat dit, soos die skrywer wat ek in die eerste deel aanhaal beweer, geskryf is “om mense te manipuleer.” Die denkende mens sal nie val vir daardie skrywer se redenasie nie.)

 Die tweede soort mens dink dat die Bybel slimmer as hulle is en dat hulle sopas iets in die Bybel gesien het wat hulle nog nie verstaan nie. Dit wat in ons beperkte begrip na ‘n fout klink, is nie noodwendig ‘n fout nie. Jy verstaan byvoorbeeld dalk nie hoekom die Nuwe Testament van God se enigste Seun praat, en later van baie kinders van God nie. Wel, die meer letterlike vertalings praat van God se eniggebore (“only begotten”) Seun -Sy enigste biologiese kind- en alle vertalings praat van hoe God baie mense aanneem tot kind. Een biologiese kind en baie aangenome kinders is nie teenstrydig nie.

Nou ja, die soort mens wat glo dat hy alles weet, leer niks nuut nie. Die een wat reken dat hy dalk nie alles weet nie, sal darem luister en so nou en dan iets nuuts leer.

 Hoe leer die gelowige wat ‘n teenstrydigheid of probleem teëkom in die Bybel dit wat hy nog nie verstaan nie?

 1) Kyk wat presies die Bybel regtig sê.

As jy dink aan of hoor van iets in die Bybel wat nie reg klink nie, lees presies, uit die Bybel self, wat die Bybel regtig in daardie vers en om dit sê.* As jy bv. iets onwetenskaplik sou sien in die raad wat Job se vriende hom gee – God self het Job se vriende se raad afgekeur. Die woorde van Job se vriende is nie die Bybel se boodskap nie.

Heelwat Bybelprobleme kan opgelos word deur net die Bybel se gedeeltes oor die saak te lees. Byvoorbeeld: Hoekom praat die ou Testament van “ ‘n oog vir ‘n oog, ‘n tand vir ‘n tand, ‘n lewe vir ‘n lewe?” en Jesus keur ” ‘n oog vir ‘n oog, ‘n tand vir ‘n tand” af? Jy het nie eers nodig om te weet van rituele wetgewing wat in die Nuwe Testament nie meer tel nie om daardie een te verstaan nie. As jy die relevante dele lees, sien jy dat eersgenoemde van die Israelitiese regstelsel in die Ou Testament praat. ” ‘n Oog vir ‘n oog, ‘n tand vir ‘n tand, ‘n lewe vir ‘n lewe” was die regte vonnis vir moord en party soorte aanranding. Wanneer Jesus in die Nuwe Testament dit noem, vertel hy nie regters om anders te vonnis nie. Hy praat met gewone, wraagsugtige mense. Jesus wys uit dat hulle blitsvinnig daardie vers aanhaal om hulle wraaklus te regverdig- en Hy is daarteen.

 2) Gebruik naslaanbronne

 As jy ‘n teenstrydigheid in die Bybel teëkom, beveel ek jou aan om die drie naslaanbronne in die 2de paragraaf van hierdie artikel se deel 1 te gebruik.

 As dit ‘n ander soort fout is, of as daardie bronne nie werk nie, probeer om te kyk wat ‘n soekenjin daarvan sê. Tussen die hele liggaam van Christus wêreldwyd is daar sekerlik mense wat al voor jou oor jou probleem gedink het. Veral in Engels is daar talle bronne beskikbaar oor byna alles wat met geloof te doen het. Gebruik die soekterme “apologetics” en jou probleem in Engels, byvoorbeeld “apologetics one Son of God many sons of God.”

 3) Vra iemand wat die Bybeltale ken

 Vra jou predikant. As hy Grieks (Die oorspronklike taal van meeste van die Nuwe Testament) en Hebreeus (Die oorspronklike taal van meeste van die Ou Testament) ken en jy nie, is die kanse alreeds goed dat hy iets sal verstaan van die gedeelte, iets wat nie maklik vertaal nie. En selfs as sy veeltaligheid nie die antwoord gee nie, is die kanse goed dat hy meer bronne tot sy beskikking het as jy.

 4) Onderskei feite van spekulasie

Met dinge waar dit lyk of die Bybel en wetenskap mekaar weerspreek, moet jy eers kyk na die aanvaarde wetenskapfeite – nie spekulasie nie. Daar was byvoorbeeld ‘n tyd wat mense gespekuleer het die “steady state theory” is dalk reg, dat die heelal nie ‘n begin gehad het nie. Daardie tyd het mense gespekuleer dat Genesis 1:1 – “In die begin het God die hemel en die aarde geskape” – nie wetenskaplik waar kan wees nie. Vandat die Big Bang teorie ingekom het, is daardie stuk kritiek grootliks op ‘n einde. As jy weet of iets wetenskapfeit of wetenskapspekulasie (geskiedenisfeit of geskiedenis- spekulasie is), kyk jy wat die beste moontlike Bybel-interpretasie is. Byvoorbeeld, in Josua staan die son en maan het stil gestaan om ‘n lang dag te maak. Tegnies, weet ons, sal dit nie die son nie, maar die aarde wees wat moet ophou roteer vir ‘n lang dag. Maar is “kyk, dis verkeerd!” die beste interpretasie? Selfs vandag nog praat ons van ‘n mooi sonsondergang, terwyl die son nie regtig ondergaan nie. “Sonsondergang” of “die son het nie ondergegaan nie” is ‘n waar idioom, maar nie ‘n letterlike waarheid nie. Die Bybelskrywers lieg nie, en die Bybel is nie onwaar, as die Bybelskrywers in hulle eie idioom eerlik vertel wat hulle gesien het nie.

——————–

 Naskrif: Sien ook Do the Facts Matter? vir Greg Koukl se perspektief oor skrif-foutloosheid. Hy reken dis waar, maar werklik nie die belangrikste ding om te verdedig nie.

* Dalk is hier iemand wat nou vra “en hoe weet ek waar in die Bybel om ‘n gedeelte te kry?” Wel, leer om ‘n konkordansie te gebruik, dis iets soos ‘n woordeboek. E-sword is ‘n gratis konkordansie wat jy op die Internet kan opsoek en aflaai. (Ander onderwerp: Dit is ‘n vreeslike tragedie dat iemand deur hoërskool-Sondagskool of kerk-jeugbyeenkomste kan gaan sonder om ‘n konkordansie te leer gebruik. As jy by tienerwerk betrokke is, probeer asseblief om hulle ten minste die gereedskap te gee om die Bybel te verstaan. En dit sluit hoe om ‘n konkordansie te gebruik in.)

Ek sien “foute” in die Bybel! Wat nou? Deel 1-‘n Foutlose Bybel nie die kernsaak

‘n Ongelowige vertel my nou onlangs:

Een fout is genoeg om te bewys dat dit (die Bybel) mense werk is. Geskryf van mense om mense te manipuleer. So maklik…….

 Hy reken Josua se lang dag-storie is so ‘n fout. Die verhaal vertel dat God die son (en maan) laat stilstaan het. Met kennis van sterrekunde wat nie in Josua se tyd beskikbaar was nie, weet ons dat, om ‘n lang dag te maak, dit eintlik die aarde is wat moet ophou draai.

 Omtrent ons almal het al dinge in die Bybel gesien wat moeilik is om te glo, of wat teenstrydig lyk met ander verse in die Bybel. Die kanse is dat jy al dinge gesien het wat nie naastenby so maklik oplos as die oppervlakkige “fout” van hierdie geloof-kritikus nie. Hoe hanteer die gelowige dinge in die Skrif wat verkeerd lyk? Is dit irrasioneel om te bly glo as die Bybel lyk of hy foute het?

 Daar is natuurlik verklarings vir meeste van die Bybel se sogenaamde teenstrydighede (hier, hier en hier is goeie naslaanblaaie daaroor), maar wat as jy ‘n fout sien wat jy nie kan versoen nie?

 Die kern van Christenskap is nie skrif-foutloosheid nie

Sou dit werklik, logies, die einde van jou Christenskap moet wees as jy eerlik moet erken die Bybel lyk nie foutloos nie?

Nee. Dink bietjie daaroor. Het die eerste gelowiges, byvoorbeeld die nie-Jode wat na Paulus se getuienis geluister het, geglo in ‘n foutlose Bybel (“scripture inerrancy”)? Well, vir een ding was 1/3 van die Bybel nog nie eers geskryf nie. En die nie-jode het hulle nie eintlik gesteur aan die 2/3 wat reeds geskryf was nie.

Wat hulle gehad het, was getuienis oor ‘n man genaamd Jesus, wat sekere goed gedoen en gesê het, wat op ‘n kruis dood is en weer lewendig geword het. As die algemene inligting oor Jesus waar was, as die breë details van waaroor Christenskap gaan dan oortuigend is, is dit al wat nodig is. Paulus het die skrif geken, maar nie by Genesis begin preek nie. Hy het by Jesus begin.

Die kerk se fondament is die waarheid van Jesus en dus die bekering en nuutmaking wat hy gee. Baie van sy leiers het al vandaar af na skrif-foutloosheid beweeg nadat die kerk hoe lank omgegaan het met die 66 boeke van die Bybel. Maar skrif-foutloosheid is nie die basis waarop Christenskap rus nie.

Maar, vra jy dalk, as die skrif nie (noodwendig) foutloos is nie, hoe weet ons dat Jesus was wie die Bybel sê hy was? Wel, twee van die 4 Bybelse biografieë oor Jesus (beter bekend as 4 evangelies), Matteus en Johannes, is deur dissipels geskryf wat Jesus goed geken het, en een, Markus, waarskynlik deur Petrus se sekretaris. Lukas het gepraat met ooggetuies, (en na bewering afgeskryf uit ‘n Q-dokument wat nog nader aan die tyd van Jesus was,) en sy boek was waarskynlik in 62 of 63 die derde evangelie om geskryf te word.

Hulle het goed geskryf wat nie jare later moeilik is om helder te onthou nie- as ek ooit op ‘n skip was in ‘n storm, en iemand vertel die wind om te kalmeer, en die see word ewe skielik spieëlglad, sal ek dit nie vergeet nie. As iemand my vertel dat Hy die weg, die waarheid en die lewe is, dan sal ek dit net kan vergeet as sy ordinêre gedrag so ‘n stelling belaglik maak. Selfs dan sal ek dit dalk onthou as opperste vermetelheid.

En ons praat van mense wie se kultuur hulle goed geleer het om te onthou. Hulle moes kleintyd die eerste 5 Ou Testament boeke uit hulle koppe leer – hoeveel van vandag se kinders en grootmense se memoriseer-talent is so goed ontwikkel? Jesus se dissipels het nie net ‘n van kleins af ingeoefende memoriseertalent ontwikkel nie, hulle het ook ‘n drie jaar internskap saam met Hom geloop waar hulle Sy woorde ingedril is, waar hulle dit oor en oor gehoor het, waartydens hulle uitgestuur is vir kort sendingreise waarvoor Jesus hulle geleer het wat om te sê. En hulle het goed vertel wat mens nie sou opmaak oor Jesus nie.

 Omdat die sentrale feite van Christenskap soveel geskiedkundige bewyse het, beveel Bybelgeleerdes soos William Lane Craig en Gary Habermas byvoorbeeld ‘n Minimale Feite Benadering aan – hulle reken dat mens Christenskap kan verdedig met net ‘n paar deeglik bewese feite.

En die bekering waarvan die Bybel praat, maak in talle mense van alle kulture die verskil waarvan die Bybel praat – ‘n verskil wat die bekeerde nie kan verstaan of verklaar nie, wat bekeerdes soos ek weet nie uit onsself kom nie. Want ek het presies voor my bekering ook gewerk aan daardie eienskappe wat by bekering verander het. Ek was baie onsuksesvol met die verander van my selfsug en buierigheid. Toe ek die taak aan God oorgee, het ek opgehou probeer- en God was baie suksesvol met die verander van my selfsug en buierigheid! Nou, as die bekering wat so belangrik in die Nuwe Testament is, dan so akkuraat beskryf word in die nuwe Testament, so presies net soos wat in lewens oraloor die planeet gebeur as hulle beheer van hulle lewens aan God oorgee, dan is bekering waar.

Selfs as daar iewers foutiewe geskiedenis in, sê maar, 1 Kronieke, sou wegkruip, of as Matteus nie al die vroue noem wat daardie Sondagoggend vir Jesus wou gaan balsem nie, maak dit geensins die kern van die Bybelboodskap minder werd nie.

Deel 2 volg hier.

Die olifant kan praat

Eendag, so lui die ou legende en John Godfrey Saxe se gedig, het ‘n klompie blindes aan ‘n olifant gevoel.

Die een het aan die stert gevat, en gesê dat hy ‘n toutjie beethet. Nog een het ‘n poot omhels, en beweer dat die voorwerp voor hulle ‘n boomstam is. Die een wat die slurp bevoel het, kon sweer dit was ‘n slang. Vir die een wat ‘n tand aangeraak het, was die ding spies-agtig. Eers toe hulle saam gesels, besef hulle hierdie ding het 4 dik boomstamme(bene) onderaan, en ‘n toutjie agter, én spies-agtige uitsteeksels, ens.

Baie mense sê dat dit is hoe geloof in God werk: Ons moet maar elkeen volgens sy eie belewenisse en ander s’n die waarheid uitwerk. Soos een persoon beweer:

“All conceptions of the inconceivable are equal.” In attempting to write about the nature of God, the prime-mover of all existence is either an exercise in humility or one of futility. Those who speak about the ineffable with absolute certainty, have nothing to say.”

 

Maar daar is iets wat die prentjie, in die Christen se wêreldbeeld, heeltemal verander. Dalk is ons steeds, by wyse van spreke, blindes wat saam die olifant voel, maar ons olifant kan praat. Ons olifant vertel self: “Daardie ‘slang’ is die slurp aan my voorkant. Daardie goed wat jy vir boomstamme aansien, is my bene.” Ons glo dat God in die geskiedenis aan mense verskyn het. Hy het lewendig geword, en as mens verskyn in Judea in die eerste eeu. Hy is gekruisig onder ‘n werklike persoon van daardie tyd. Hy het historiese rekords van sy bestaan gelos. Trouens, sy dood, sy leë graf en sy volgelinge se belewenisse met hom na sy opstanding is van die bes bewese geskiedkudige feite van die antieke tyd.

Hierdie man, só bely ons, was (en is) God self. Hy is nie net nog ‘n blinde aardling wat die geloofs-“olifant” bevoel nie. Jesus se boodskap was heel dikwels net: “Kom na my” of “Volg my.” Want Hy is God. Hy het sonde vergewe, en vertel dat Hy alle gesag het in die hemel en op aarde. Hy het beweer dat Hy die begin en die einde was, en dat Hy die enigste weg na God was. Toe hy gevra is om te bewys op watter gesag hy doen wat Hy doen en sê wat Hy sê, het Hy vertel dat Hy uit die dood sal opstaan- wat Hy toe gedoen het.

Hoe weet ek dat die Christendom waar is? Waarom beweer ek dat God nie die Onverstaanbare is, waarvan een konsep ewe goed as die volgende is nie? Want God self het aarde toe gekom en met ons kom praat. Ander godsdienste het ook profete. Profete is maar, soos ek en jy, voelers aan die olifant. (Party van hulle het sekerlik aan meer van God “gevoel” as ons, terwyl party aan iets anders gevoel het en gedink het hulle voel God.) Maar een Individu in die geskiedenis het ‘n groot deel van die wêreldbevolking deur baie eeue oortuig hy is self God. In Sy Naam is daar meer hospitale, skole en kinderhuise opgerig as enige ander naam. Party skeptici reken dat die verskillende gelowe maar net ‘n geval is van om een “primitiewe feëverhaal” bo ‘n ander te kies. Maar Jesus is ‘n werklike historiese karakter waarvan talle bronne bestaan. Wat ookal ander gelowe is, Jesus se lewe, boodskap, sterwe en leë graf val in ‘n klas van hulle eie. Die olifant kan praat. God self het, in die vorm van Jesus, vir ons kom sê hoe om te lewe, en wat anderkant die graf wag.

‘n Vraag vir leraars, luisteraars, leuenaars, leuenstoelfilosowe, lusteloses, lewenslustiges, leiers en lede

Daar is goeie en slegte nuus vir die Christendom. Eers die goeie nuus: Die belangstelling in spiritualiteit is hoog. Annerkant sê byvoorbeeld sy/haar blog is oor “die lewe, spiritualiteit, werklikheid, die heelal en ons plek daarin.” En daar is talle soos hy/sy- wat baie baie graag oor spiritualiteit wil praat. Temas soos “geestelike heelheid” word hoog aangeslaan. Aan die anderkant is daar die slegte nuus: Hoewel ons Christene beleef ons het al Één, en net een, teegekom wat geestelike heelheid kan bring, skakel  baie mense af as die onderwerp oor Hom begin gaan. Ek vermoed ‘n wanindruk oor wat geloof en wie God is het dalk baie daarmee te doen. Christenskap kan byvoorbeeld nie vir mense buite die kerk voorskryf wat hulle moet wees nie. Maar waaroor het mense ‘n wanindruk?

En daarom vra ek: As geestelikheid dan so belangrik is, hoekom stroom meer mense nie na Jesus nie? Ek gaan nie hier begin met antwoorde nie, ek laat die kommentaar-leweraars begin.

Hierdie is ‘n vraag “vir”, en nie net ‘n vraag “aan” nie, omdat “vir”ook “ter wille van” beteken. Die vraag is vir leraars, want hulle moet weet hoekom heelwat “respektabele mense” wat meer diepte soek, nie hulle “produk”- Jesus- soek nie. Die vraag is vir luisteraars, want hulle moet sê wat hulle sou wou hoor, wat Christene nie sê (of kan sê?) nie. Dis ‘n vraag vir leuenaars nie oor ek ‘n oneerlike antwoord wil hoor nie. Leuenaars beteken hier mense wat tot dusvêr nie kon eerlik wees oor hoekom hulle verder soek na godsdiensdienstigheid in iets anders nie, wat nie vir hulle kerk-medelede kon vertel hoekom of waar hulle soek nie. En leuenstoelfilosowe? Wel, as jy ‘n denker is, het jy dalk al gedink oor geestelikheid. Dis vir almal wat waarde heg aan geestelike dinge maar nie Christenskap oorweeg nie, om te vertel waarom nie. Of vir ons wat Christene is, om te verstaan waarom ander dit nie is nie. Dis o.a. in my “idees vir kategese, kinderkerk ens.” afdeling, omdat iemand wat met die jeug werk ook moet sorg dat hy/sy heersende denkrigtings in die samelewing verstaan. Want jy wil nie hê dat die kind of jongmens vir wie jy nou les gee, oor 5 of 15 jaar ‘n verdraaide beeld van God en geloof moet hê nie.

Die evangelie is onveranderlik. Maar die verpakking verander. As jy die evangelie aan ‘n Spaanssprekende wil verkondig, sal jy moet Spaans praat. Iemand het gesê: “As ek die evangelie aan ‘n honger mens verkondig, draai ek dit in ‘n toebroodjie toe.” Paulus het in 1 Kor. 9:22 gesê: “Vir almal het ek alles geword om in elk geval sommige te red.” En daarom, sonder kompromieë, vra ons as volgelinge van Christus onsself: Wat moet ons wees, en waaroor moet ons begin praat as ons die mens wat wil spiritueel wees, maar by Christenskap verbykyk vir die antwoorde, die Goeie Nuus wil help verstaan? Waarom is dit nie vir ons luisteraars die nuus wat hulle soek nie?