Daar is ‘n rede hoekom ons dit “objektiewe” moraliteit noem

 Uit hierdie draad:

Wouter: …. Ek dink nie mense sal ophou liefdadigheid doen as hulle ongelowig word nie.

Vrye Denker: Ons sê nie dat ongelowiges niks goed doen nie. Maar julle het geen objektiewe basis vir morele standaarde nie, en dit maak my bietjie skrikkerig.

Wouter: Wat bedoel jy met objektiewe morele standaarde, Vrye Denker?

Vrye denker: Objektiewe morele waardes: morele waardes wat nie afhang van die smaak van die tye nie. Sonder God/’n god kan jy nie ‘n absolute morele stelsel he nie: jy sal bloot doen wat jy goed dink. En wat “goed” beteken verander met elke geslag en elke volk wat jy besoek. So byvoorbeeld vind Hindoes dit goed om weduwee’s saam met hul afgestorwe man te verbrand. Ons dink dis immoreel, maar waarom dink ons so? Net as jy in God glo kan jy ‘n goeie antwoord daarop gee.

Wouter: Ek kan argumenteer dat ek ‘n basis het. Maar eers vrae oor julle s’n: So is die Bybel jou grond vir reg en verkeerd? Watter dele van die Bybel? Hoekom is dit ‘n goeie en/of ‘n slegte ding om ‘n basis te hê? Presies wat is die basis van moraliteit? Is dit wat God gesê het, is dit wat hy gedoen het, is dit wat sy volgelinge gesê of gedoen het, of is dit net wat Jesus gesê en gedoen het? Sal mens soos ‘n lys van goeie en slegte dinge kan maak hieruit?

Retha: “n Basis is nodig, want sonder ‘n basis kan Stalin hom ewe veel ‘n morele mens noem as wat ‘n filantroop homself een kan noem. Die basis is God en Sy wil, nie die Bybel nie, nie wat Christene doen nie. Dis nie in alles ewe maklik om God se wil te ken nie, maar dit beteken nie dat Hy nie ‘n wil het nie.

Wouter, jy sê jy het ‘n basis vir jou moraliteit. Wat is dit?

Wouter: My basis is dat ek kan reflekteer op my gedrag en ek kan sien hoe dit myself en ander beinvloed.

Vrye Denker: Ek vind geen probleem daarmee dat daar moraliteit kan wees apart van God se wil nie, maar soos jy self te kenne gee, is dit gegrond op persoonlike voorkeure en eie interpretasie.

Retha: ‘n Sadistiese en goedhartige mens kan albei reflekteer oor hulle gedrag, en sien hoe dit ander beinvloed. Om te sien en reflekteer maak jou dus nie moreel nie.

Wouter: Ek en die sadis is moreel verskillend. Ek het grond om moreel goed te doen, hy het grond om moreel slegte dinge te doen.

Retha en Vrye Denker: Wat presies bedoel jy met “goed” en “slegte dinge”? Waarop grond jy wat goed is?

(Wouter: My rasionele denke en refleksie is my grond.

Retha/ Vrye Denker: Rasionele refleksie kan nie ‘n grond wees nie, dis net iets wat jy gebruik om die grond waar te neem, wat is jou grond?)

Herhaal rondte tussen hakies, x4

Wouter: My inner witness of inner critic. Daardie critic is ontwikkel tot op ‘n vlak wat diere s’n nie is en kinders s’n nog nie is nie. Hy kan sien dat party dinge nie in my buurman se belang is nie.

Wouter is natuurlik welkom om daardie innerlike gewete-stemmetjie as basis vir sy moraliteit gebruik. Vir al wat ek weet, kan hy dalk ‘n baie meer respektabele mens wees as meeste gelowiges. Maar kan hy daardie stem ‘n basis vir objektiewe moraliteit noem?

Want Wouter se stem sê een ding, die volgende mens se stem iets anders. Sy innerlike stem is dus nie die objektiewe basis waarby almal kan inskakel nie, maar een van die 7 biljoen subjektiewe innerlike stemme op die planeet.

God is ‘n objektiewe basis vir moraliteit. Wouter se innerlike stem en my innerlike stem en jou innerlike stem is 3 aparte en verskillende subjektiewe basisse.

———–

Sien ook hierdie inskrywing.

Ek kan die nuwe verdraagsaamheid nie verdra nie! (Oordeel, deel 1)

Theodore Dalrymple is ‘n Britse sielkundige wat in sy boek “Life at the Bottom: The world view that makes the underclass” hierdie storie vertel: (rooi woorde myne, vetdruk van woorde myne):

… it isn’t altogether surprising (hy werk met talle geweldenaars en talle geweld- slagoffers) that I can now tell at a glance—with a fair degree of accuracy—that a man is violent toward his significant other. … In truth, the clues are not particularly subtle. A closely shaven head with many scars on the scalp from collisions with broken bottles or glasses; a broken nose; blue tattoos on the hands, arms, and neck, relaying messages of love, hate, and challenge; but above all, a facial expression of concentrated malignity, outraged egotism, and feral suspiciousness—all these give the game away. Indeed, I no longer analyze the clues and deduce a conclusion: a man’s propensity to violence is as immediately legible in his face and bearing as any other strongly marked character trait.
All the more surprising is it to me, therefore, that the nurses (díé wat saam met hom werk) perceive things differently. They do not see a man’s violence in his face, his gestures, his deportment, and his bodily adornments, even though they have the same experience of the patients as I. They hear the same stories, they see the same signs, but they do not make the same judgments. What’s more, they seem never to learn; for experience—like chance, in the famous dictum of Louis Pasteur—favors only the mind prepared. And when I guess at a glance that a man is an inveterate wife beater (I use the term “wife” loosely), they are appalled at the harshness of my judgment, even when it proves right once more.
This is not a matter of merely theoretical interest to the nurses, for many of them in their private lives have themselves been the compliant victims of violent men. For example, the lover of one of the senior nurses, an attractive and lively young woman, recently held her at gunpoint and threatened her with death, after having repeatedly blacked her eye during the previous months. I met him once when he came looking for her in the hospital: he was just the kind of ferocious young egotist to whom I would give a wide berth in the broadest daylight.
Why are the nurses so reluctant to come to the most inescapable of conclusions? Their training tells them, quite rightly, that it is their duty to care for everyone without regard for personal merit or deserts; but for them, there is no difference between suspending judgment for certain restricted purposes and making no judgment at all in any circumstances whatsoever. It is as if they were more afraid of passing an adverse verdict on someone than of getting a punch in the face—a likely enough consequence, incidentally, of their failure of discernment.

Britse verpleegsters is nie die enigste mense wat so bang is vir oordeel dat hulle liewer seerkry of hulle kinders laat seerkry nie:

– Amerika se Senaat het onlangs gestem dat gesondheidsorg nie mag weier om vir Viagra te subsideer vir iemand wat veroordelings het vir verkragting of kindermolestering nie. Jy kan self dink watter gevolge dit sal hê.

– SA se verdraagsaamheid teenoor lui en korrupte amptenare maak vir ‘n swak bestuurde land.

– Maatskaplike werkers wil klaarblyklik nie meer maklik oordele uitspreek oor mishandelende ouers nie, en los dan die mishandelde kinders nog steeds daar.

– HIer is nog voorbeelde uit Dalrymple se boek.

Ons kan seker onsself op die skouers klop. Trots oor die verdraagsame samelewings waarin ons leef. Of ons kan besef dat ons soort verdraagsaamheid seermaak. En dan besluit: Verdraagsaamheid/ nie-veroordeling is net tot op ‘n sekere punt ‘n goeie eienskap. En dat ons moderne samelewings daardie punt verbygesteek het.

Verdraagsaamheid en moenie-oordeel-nie word deesdae ‘n manier is om doodeenvoudig nie om te gee nie. Om oë toe te knyp vir die pyn van die verontregte. Want as jy erken dat iemand verontreg is, dan moet jy oordeel dat iemand onreg gepleeg het.

(Vervolg DV later: Wat die Bybel oor oordeel sê- nie so eensydig soos party mense dit maak nie. En ‘n voorstel vir ‘n meer aktief liefdevolle denkwyse.)

Stem met die beursie- dit werk!

Multichoice het besluit dat hulle nie porno-kanale wil instel by hulle bestaande diens nie. Dit wys weer die wonders van die vrye mark stelsel. 41 000 mense het gestem dat hulle nie porno-kanale soek nie. Baie van hulle het vertel dat hulle hul DSTV-subskripsies sal kanseleer as daardie kanale kom. Party het vertel watter negatiewe effekte pornografie op onskuldige kinders kan hê.

Ek is nie seker na watter een van daardie redes vir DSTV die deurslag gegee het nie, maar kom ons raai dit was die boikot-rede. Dan wys dit weer: As ons gelowiges dit wat ons het onder God se beheer stel, kan ons dinge hier op aarde beter maak.

Het ons ander mense hulle vryheid van spraak misgun? Nooit, ons het net ons stemme ook duidelik laat hoor. Het ons mense hulle vryheid van keuse misgun? Ja, tog. Nogtans, porno is een van daardie keuses wat ook skadelik kan wees vir mense wat dit nie kies nie, insluitende kinders.

Mense wat porno teenstaan is nie noodwendig koud of preuts nie- inteendeel, die Bybel bevat Hooglied, en Paulus beveel getroudes om nie hulle huweliksmaat omgang te weier nie*. (Dis opmerklik dat Hooglied sê: “Jy is vir my mooi, my liefling” en nie “Die ander vrou wat ek na gekyk het is vir my mooi, maar ek kan haar nie kry nie, nou vry ek jou” nie. En Paulus se woorde om gewillig te wees teenoor jou huweliksmaat is net tot een mens beperk.)

Suid Afrikaners het dit al vantevore reg gekry. Min of meer 1995 was verskeie klasse pornografie gewettig- en sulke tydskrifte het baie skielik in elke kafee opgeduik. Gewone gelowiges oraloor die land het hulle plaaslike kafees besoek, en vertel: “Ons is van die Baptistekerk/ die AGS Moedergemeente/ die NG Noordgemeente (of watter gemeente ookal) in die dorp, en as jou kafee voortgaan om porno-tydskrifte te verkoop, sal ons die gemeentelede aanmoedig om elders te koop.” Meeste kafees het gekies om dit nie aan te hou nie. En meer onlangs het Rapport Deon Maas die trekpas gegee oor talle lesers te kenne gegee het dat hulle nie meer Rapport sou koop as hy vir hulle bly skryf nie. Sulke dinge belemmer nie spraakvryheid nie. Inteendeel, dit wys juis die waarde van spraakvryheid. (Thys verduidelik hier hoe dit juis spraakvryheid tot sy reg laat kom.)

Dit wil selfs voorkom of party landsgenote al hier en daar hulle beursies gebruik om nuttelose stadsrade te vervang met verenigings wat wel dienste lewer wat mens van ‘n stadsraad verwag.

Gelowiges – en almal – jy het die volste reg om met jou beursie te stem. Doen dit.

————————

*Ander onderwerp: Ek vermoed dat as 1 Kor. 7:5 meer gepreek word, mens meer mans in die kerk sal kry – wat noodwendig sal sorg dat hulle vir vroulief saambring.

Is ‘n akker ‘n eikeboom?

Daar is ‘n aborsie-argument wat só lui:

 

Is an acorn an oak tree?

Bedoelende dat ‘n embrio nie ‘n mens is nie, maar ‘n “potensiële mens,” soos ‘n akker ‘n potensiële eikeboom is.

Maar waar trek mens dan die streep? Is die heel eerste groenigheid wat bo die grond uitsteek as ‘n akker geplant is ‘n eikeboom? Nee, dit is nie. Volgens daardie argument sal ‘n pasgebore baba ook nie ‘n mens wees nie. Op watter punt tussen die sagte groen plantjie en die groot boom word dit ‘n eikeboom?

Akker staan teenoor eikeboom soos embrio teenoor volwassene. Nie soos embrio teenoor mens nie. Akkers is nie eikebome nie. En embrios is nie volwassenes nie. Maar menslike embrios bly mens.

Dis nie soos velkleur nie

In die koerant lees ek oor ‘n lesbiese predikant, Eerw. Ecclesia de Lange, wat geskors is uit haar amp oor sy met ‘n ander vrou getrou het. Eerw. Peter Storey het daaroor gesê:

Soos apartheid gediskrimineer het teen mense oor iets (hul velkleur) wat hulle nie kon verander nie, word daar nou teen gays gediskrimineer oor iets (hul oriëntasie) wat hulle nie kan verander nie…

Ja, ja, daai een het ek ook al gehoor. Maar dit is nie waar nie: Sy is geskors oor haar keuse (om lesbies te trou), nie oor sy ‘n gay oriëntasie het nie. Daar is ‘n verskil tussen lus voel vir iets en toegee aan die lus.

Daar is byvoorbeeld redes waarom mense wat al lus was om moord te pleeg- en dit erken – nie vervolg word nie, maar moordenaars wel. Seksmisdadigers word nie gestraf “vir hulle seksuele oriëntasie” nie, maar vir hulle dade. Is ek besig om homoseksuele dade met moord en seksmisdade te vergelyk? Nee. Reken ek dat sulke dade tussen konsensuele volwassenes onwettig moet wees? Nee. Ek wys daarop dat dade glad nie iets soos velkleur is nie, dat onderskeid gemaak moet word tussen begeertes en dade.

Die verskoning dat die kerk mense afdank oor ‘n “oriëntasie”waaraan hulle niks kan doen nie, word gebruik deur mense wat geen verantwoordelikheid wil vat vir hulle dade en keuses nie. Die gay persoon het, nes ons almal, die keuse of hulle wil toegee aan hulle begeertes, of nie. Die Here se krag is daar vir enigeen- straight of gay – wat vir Hom wil leef!

As eerwaarde de Lange redes het waarom sy die Bybel anders vertolk oor homoseksualiteit, sal ek dit wil hoor. Maar moenie vir my vertel dat enigiemand- gay of straight – bloot ‘n slagoffer is van onbeheerbare drange, so onkiesbaar soos jou velkleur, nie. Dit is nie waar nie. As seksuele drange onbeheerbaar was, sou ons gereeld mense in die openbaar sien … uhm … verder gaan as kafoefel … het. Maar mense kan gewoonlik hulle drang beheer, byvoorbeeld tot hulle agter toe deure kom. Dis nie ‘n onbeheerbare drang soos nies of hik nie. Nog minder is seksuele keuses ingebore soos velkleur. (Daar is meningsverskille oor of seksuele oriëntasie ingebore soos velkleur is.)

—————-

Hierdie soort stuk lok dikwels reaksie soos hoe immoreel dit is om homoseksuele te veroordeel en hoekom haat Christene gays en hoe my reaksie nog ‘n rede is om die Christendom te haat. Maar dan, ek is al beskuldig daarvan dat ek die inkwisisie en heksejagte goed praat as ek vertel wat die sterftesyfer was en hoe die Christendom minder betrokke was as wat party mense wil voorgee. Meer oor ander gay argumente se antwoorde hier en hier.

Herbesin oor saamwoon? (3) Statistiek

Saamwoners:

* Se verhoudings is meer geneig om op te breek
* Se latere huwelike met iemand anders is meer geneig om te misluk. Hoe langer en meer dikwels hulle saamgewoon het, hoe meer geneig is dit om te misluk.
* Manlik en vroulik, is meer geneig om hulle maats te verkul
* Maak minder rykdom bymekaar as getroudes
* Het meer gesondheidsprobleme
* Het meer depressie
* Met kinders se verhouding is nog meer geneig om op te breek as sonder kinders.

Vroulike saamwoners:

* Is 6 keer meer geneig as getroude vroue om ‘n kliniek te besoek oor seksueel oordraagbare siektes
* Word meer mishandel deur hulle mansvriende as getroude vroue deur huweliksmaats. En vroue wat nog nooit getroud was nie, ly oor die algemeen meer onder geweld as vroue wat getroud is of was.

Saamblyers se kinders:

* Sal meer waarskynlik ‘n reeks ontwrigtings in hulle gesinslewe ervaar.
* Doen slegter op skool
* Het meer emosionele probleme
* Is, na opbreek van die verhouding, minder geneig as kinders uit egskeidings om nog kontak met hulle pa’s te hê.

Saamwonende “stief-families” (biologiese ma met saamwoonman wat nie kind se pa is nie) is statisties die onveiligste plek vir ‘n kind, waar kinders meer geneig is om emosioneel, fisies of seksueel mishandel te word.

Vergeleke met huise waar biologiese ouers getroud is met mekaar, is ‘n kind:

* 6 keer so geneig om mishandel te word in ‘n huis met ‘n biologiese ma getroud met ‘n stiefpa
* 14 keer so geneig om mishandel te word in ‘n huis met ‘n biologiese enkelma
* 20 keer so geneig om mishandel te word in ‘n huis met 2 biologiese ouers wat ongetroud saambly.
* 20 keer so geneig om mishandel te word in ‘n huis met ‘n biologiese enkelpa.
* 33 keer so geneig om mishandel te word in ‘n huis met ‘n biologiese ma wat saambly met ‘n ander man.

Uit:

http://www.civitas.org.uk/hwu/cohabitation.php
http://www.smartmarriages.com/cohabit.html

‘n Tyd om te praat – vir geregtigheid

Senator Stuart Syvret is ‘n kontroversiële man in sy omgewing. Eens op ‘n tyd was hy minister van gesondheid en welsyn van Jersey, ‘n Britse eiland. Hy het maar min resultate bereik in sy pos, volgens Jersey -inwoners.

Nadat hy uit sy pos gedwing is het hy onthul, of beweer, dat sy personeel belangrike inligting waarvan hy sou kon werk maak doelbewus van hom weggehou het. Toe hy deur ander kanale van ernstige probleme bewus word, het ander politici toutjies getrek om van hom ontslae te raak. Toe begin hy om sy verhale deur sy blog te vertel.

Verhale van dekades lange kindermishandeling wat toegesmeer is in Jersey se kinderhuise. Verhale van korrupsie. Van moord op bejaardes in hospitale. Hy beskuldig minstens een parlementslid by die naam van kindermishandeling. Onder sy ondersteuners is ‘n groot groep oorlewendes wat beweer dat hulle in die Haut de la Garenne kinderhuis op die eiland mishandel is.

Ten minste ‘n deel van sen. Syvret se inligting het hy in ‘n amptelike en konfidensiële hoedanigheid gekry. Om dit nou te blog, is krimineel.Maar die senator het sy keuse gemaak. Hy dink dat konfidensiële data uitlap ‘n kleiner misdaad as stilbly is.

Die regering het vir Stuart gearresteer en sy huis deursoek, oor hy hierdie beskuldigings maak. Na dit het hy weggehardloop van die eiland. Hy beweer hy sal terugkeer “when there is a straight and impartial court.” Hy blog nog steeds, en praat nog steeds oor geregtigheid en openlikheid in Jersey.

Onder die dinge wat Stuart op sy blog vertel, is die volgende:

People who imagine themselves to be fine, Christian pillars of society – regard me as some kind of monster – because I’m “impolite” – in speaking out, bluntly, against people who commit and conceal such crimes as sodomising mentally ill school boys in public lavatories.

 

I’ve never made any secret of the fact I’m not religious – but I do think about philosophical and ethical questions – and how many people respond with spiritual views to such issues. My understanding of Christianity is, therefore, imperfect. But I venture this view.

If all we are told of Christ is true – I would have vastly more chance of entering heaven than the average – soi disant – Jersey Christian.

To me – a real Cristian was Dr. Martin Luther King. A man given to genuine commitment and struggle for Christian values.

As opposed to the safe, middle-class and hypocritical charade we see from well-provisioned pretenders.

Want to understand what I mean? Copy and go to this YouTube clip – if you want to see – and understand – what a real Christian does. http://www.youtube.com/watch?v=x1L8y-MX3pg

Dr. King was murdered – as he knew he would be – shortly after making this speech.

Watch and listen to this man – then talk to me about your “Christianity”.

Nader aan die huis hoor ek van ‘n ander saak: ‘n jong volwassenne wat ‘n ouer man van jarelange molestering as kind aangekla het. Daar is mense wat wil getuig wat hulle gesien en gehoor het, en dat hulle die jong klaer glo. En die ouer man se ondersteuners vertel vir die mense wat wil getuig: “Hoe kan julle ‘n gelukkig getroude man se naam ruineer met sulke stories? Sies vir julle.” Want die beskuldigde is oënskynlik gelukkig getroud. Die jong mens wat beskuldig, is nie getroud of gelukkig nie.

Hierdie ondersteuners gaan selfs sovêr as om te vertel dis “onchristelik” om iets te wil vertel wat iemand kan laat sleg lyk. Ek weet nie of beskuldigde of klaer hier die waarheid praat nie, ek was nie daar om te sien jare terug nie. Maar daardie selfde mense wat reken dat dit “onchristelik” sal wees om die “goeie gesinsman” te laat sleg lyk met nare stories, gee klaarblyklik nie om dat mense nare stories oor die klaer glo nie. Want hulle vertel die klaer is ‘n gewetenlose leuenaar, uit om ‘n “respektabele man” te ruineer.

 

Wat is dan die Christen se plig in sulke sake? Wel, die gelowige het nie ‘n stilbly-plig nie, maar ‘n plig om te “honger en dors na geregtigheid.” Is Senator Syvret reg? Weet die mense wat wil getuig vir die beweerde gemolesteerde, die waarheid? Ek weet nie. Maar ons het ‘n plig om geregtigheid te soek(1), om die regsaak van die “weduwee en wese” te behartig(2), om nie op die uiterlike (geld, respektabelheid, ens.) te oordeel nie(3). Die Christen het nie ‘n mandaat om stil te bly ter wille van gaafheid nie.

CS Lewis het vertel:

The most dangerous thing you can do is to take any one impulse of your own nature and set it up as the thing you ought to follow at all costs. There’s not one of them which won’t make us into devils if we set it up as an absolute guide. You might think love of humanity in general was safe, but it isn’t. If you leave out justice you’ll find yourself breaking agreements and faking evidence in trials “for the sake of humanity” and become in the end a cruel and treacherous man.

Of andersins sal jy bewyse verswyg en dooddruk ter wille van “humanity” -spesifiek die mense aan wie se kant jy is.

 

Nee, ons moenie “gaaf” wees, saggeaard wees, lelike goed miskyk, gelyk stel met Christenskap nie. Om te soek na geregtigheid is deel van Christenskap.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

(1) Matteus 5:6

(2) Jakobus 1:27

(3) Jakobus 2:9; 1 Sameul 16:7b

Herbesin oor saamwoon? (2)

Die kerk gee nou baie beter redes vir herbesin oor saamwoon as in ‘n week gelede se koerant. Om aan te haal, vetdruk myne:

Die NG Kerk se taakspan vir leer en aktuele sake (Atlas) gaan egter nou herbesin oor dié kwessie omdat die kerk tans geen duidelike amptelike beleid daaroor het nie. Boonop meen al hoe meer progressiewe lidmate die kerk moet meer verdraagsaam teenoor sommige saamwoners wees.

 

 Maar behoudende lidmate en kerkleiers, onder wie die moderator, het die afgelope week gesê dit sou ’n fout wees as die kerk ’n vorm van saamwonery buite die huwelik goedkeur.

 

 As ‘n kerkgroep wil herbesin oor iets, omdat hulle nie meer wil sterk standpunt inneem oor reg en verkeerd nie, sou dit baie verkeerd wees en al die kritiek verdien wat die afgelope week hulle kant toe gekom het. As ‘n kerkgroep egter wil herbesin oor hulle nie tans ‘n beleid het hoe om mense (in liefde) te behandel, en wat om vir hulle te sê nie, is daar goeie rede om te herbesin.

 

 God se standaarde verander nie. As die kerk reken saambly sonder om te trou sou 200 jaar terug sonde gewees het, dan moet hulle ook glo dit is vandag sonde. 1 Kor. 7:9 vertel: “Maar as hulle nie in onthouding kan leef nie, moet hulle trou; want dit is beter om te trou as om deur hartstog verteer te word.”

 

 Samelewings verander. Saambly sonder om te trou kon dalk in ‘n baie preutse samelewing 150 jaar terug iets wees wat jy net doen as jy totaal alle reëls van jou samelewing verwerp, en nie omgee dat almal om jou sien dat jy absoluut vere voel vir hulle waardes nie. In só ‘n samelewing kon die predikant reg wees om saamblyers soos uitgeworpenes sonder enige morele waardes behandel. (Die Bybelse voorskrif is dat mens soms mense uit jou gemeente kan verwyder, en hulle dan soos heidene kan behandel-1 Kor 5:12-13-, maar die Bybel sê nooit dat die Christen heidene sleg mag behandel nie. ) In ons samelewing is saambly egter ‘n algemene en grootliks aanvaarde ding. As die kerk glo dat saambly teen God se wil is, is dit ons gelowiges se werk om ander kerklidmate te oortuig om anders as die samelewing te dink. Jy kan egter nie iemand te hard veroordeel oor hy soos meeste mense om hom dink, oor hy nie ‘n totaal ander waardestelsel as almal om hom het nie.

 

 Daarom reken ek kerke kan inderdaad herbesin oor saamwoon: Hoe deel ‘n mens God se onveranderlike waardes in ‘n veranderende samelewing, aan mense met veranderende waardes? Wat sê ons vir, en doen ons om te help met, moeilike situasies soos die weduwee tant Sannie wat wil trou met oom Klaas, maar voel sy kan nie bekostig om oorl’e oom Jan se pensioen te verloor nie?

 

 (Kan die kerk dalk ‘n soort troue reel waarmee dit publiek gewys word word hoe tant Sannie en oom Klaas voor mense aan mekaar trou beloof, wat bindend is volgens die gemeente maar nie volgens die landswet nie? Of is dit bedrog teenoor die pensioenfonds? Dis word beskou as Bybels verkeerd om saam te slaap sonder om trou aan mekaar te belowe- en die belofte te wil hou- maar móét ‘n huwelik deur die landswet erken word vir mense om getroud te wees?)

————

 

 Naskrif: Ek gaan vir C.S. Lewis aanhaal. Sommer oor ek lus is en dit my blog is:

 

 

 

Much of the modern resistance to chastity comes from men’s belief that they “own” their bodies — those vast and perilous estates, pulsating with the energy that made the worlds, in which they find themselves without their consent and from which they are ejected at the pleasure of Another! -The Screwtape letters

 

 Indeed, if we consider the unblushing promises of reward and the staggering nature of the rewards promised in the Gospels, it would seem that Our Lord finds our desires, not too strong, but too weak. We are half-hearted creatures, fooling about with drink and sex and ambition when infinite joy is offered us, like an ignorant child who wants to go on making mud pies in a slum because he cannot imagine what is meant by the offer of a holiday at the sea. We are far too easily pleased. – The Weight of glory

Ek droom van ‘n samelewing …

Ene “Martie” skryf ‘n brief aan Beeld waarin sy kla oor ‘n pornografiese fliek wat laataand op e-tv gewys het. Haar probleem is dat “sulke walglike tonele vir ons kinders op ‘n skinkbord gegee” word. In die kommentaar daar onder kom dinge soos die volgende voor:

 

“Het jy dan geen beheer waarna jou kinders kyk nie?”
“Ons is mense met keuses . Verander die kanaal of sit die TV af as jy nie daarna wil kyk nie”

“Shame Martie, jy kyk seker baie selde TV. Waar was jy vir die laaste 6 jaar? Want dis is hoe lank ETV nou al elke Saterdag aand laat sagte pornografiese films wys.”

“Die kinders van vandag stel nie meer belang in die sagte pornografiese films soos die op ETV nie. Nee, daar is veel harder en sieker goed vir hulle op ‘n baie groter skinkbord wat hulle die “internet” noem. “

My mening? Ek sal graag in ‘n samelewing wil bly waar die breë samelewing ingestel is op “Wat is goed vir kinders? Hoe kan ons die regte waardes by hulle kweek?” en individue vir hulself moet gaan seksvideos koop of huur, as hulle so voel. Tans bly ek in ‘n samelewing waar groot bronne soos ETV seks gebruik om te verkoop, en individue is welkom om hulle kinders op te voed om skoon te bly van sulke invloede, as hulle so voel.

Ons samelewing se probleme het ‘n invloed op ons kinders. Dis groter op die kinders van ouers wat nie die krag of wil het om hulle kinders waardes te leer nie, maar dit beinvloed al ons kinders. En ja, daardie kinders is my kinders ook. Ek sal, waar ek kan, verantwoordelikheid vat vir hulle welsyn en opvoeding. Ek droom van ‘n samelewing met genoeg respek vir kinders om dit ook te doen.

In ‘n samelewing waar aborsiedokters op lamppale adverteer, ‘n samelewing met van die wêreld se hoogste voorkoms van misdaad teenoor kinders, ‘n samelewing waarin kinders gekry word sodat ma’s die “child support grant” kan kry, waar gaan ons begin om kinders as waardevolle beleggings in die toekoms te sien? Hoe gaan ons begin om ons samelewing se kinders reg te behandel? Dalk is kla oor TV-programme wat hulle verkeerd leer een van die baie plekke waar ons kan begin.

 

It takes a village to raise a child – Ou Afrika slagspreuk

Waag dit om te dink – oor “hulle” (Deel 1)

Bysteek het my vriendelik uitgenooi na die webblad “Hulle.” Die webblad gaan oor godsdiens se plek in skole. Dit open met die Woorde “AVB Waag dit om te dink.” Nou ja, ek neem daardie uitdaging aan. Hier gaan ek dit waag om te dink oor AVB se bewerings op bladsy een van die Hulle-webblad. Alle aanhalings wat ek maak sal van daardie bladsy af kom.

Skole, veral Afrikaanse skole, gaan steeds voort met die Calvinistiese gebruike van ons ou Christelike Nasionale Onderwys-agenda wat ‘n oordrewe ras- of geloofs-gebaseerde nasionalisme in kinders se koppe inprent en hulle wêreldbegrip verarm.

Verkeerde begrip: Ras-gebaseerde nasionalisme, selfs geloof-gebaseerde nasionalisme, is nie Calvinisties nie. Die skrywer van hierdie stuk moet gaan opkyk wat Calvinisme beteken.

Kort bewyse: Hulle-webblad moet bewys dat (veral) Afrikaanse skole ‘n “geloofs-gebaseerde nasionalisme” in kinders se koppe inprent. Ek glo baie skole leer geloof, maar hy moet bewys dis ‘n vorm van nasionalisme.

Kort bewyse: Hulle-webblad moet bewys -nadat hulle bewys het die “Calvinisme”, en die “geloofs-gebaseerde nasionalisme” (twee verskillende dinge) albei in skole geleer word – dat hierdie dinge wel die kind se wêreldbegrip verarm en nie ‘n ekstra idee is wat die kind se wêreldbegrip verryk nie.

Ander nota: Aha! Ek het gedink dat dit nie gaan oor bv. skole met ‘n Moslemgrondslag nie- hierdie is ‘n manier om Christenskole en Christene te by te kom. Dis nie oor gelykheid, ongeag wie tans bevoordeel word nie, dis spesifiek gemik teen Christene- en dit word al in paragraaf twee erken.

Dit ten spyte van wetgewing (sien Skakels-bladsy) wat voorskryf dat openbare skole op staatsgronde …..alle kinders en hulle gelowe gelykmatig moet respekteer

Kort bewyse: Ek kan nie sien waar dit staan dat skole (onderwysers) alle kinders se gelowe gelykmatig moet respekteer nie?

Verwarde gedagte: Dis ‘n eenvoudige feit dat niemand alle idees oor geloof gelykmatig respekteer nie. Ongeag of jou wêreldbeeld Hindu, Christen, of sekulêr humanisties is, jy het meer respek vir dit wat jy glo as vir dit wat jy onwaar vind. Dis nie net die geval met godsdiens nie- as jy bv. glo sekere politieke beginsels sal die land ‘n beter plek maak, het jy meer respek vir daardie politieke gelowe as vir teenoorgestelde politieke gelowe. Mens kan nie alle standpunte/ gelowe ewe veel respekteer nie. Ek verwag dit van niemand. Ek verwag van myself, en is bly as ander mense ook so maak, om alle mense, ongeag wat hulle glo (oor God/gode, oor politiek of oor wat ookal) met respek te behandel.

Ons het hier te make met ‘n politieke teologie wat vinnig, ook met die oog op opkomende munisipale verkiesings en die franchise-benadering van die opsweep-kerke, vir eie gewin uitgebuit word. Hierdie polities-geïnspireerde inmenging…

Onwaar: Hierdie is nie vir my, wat oor die saak praat, ‘n politieke teologie nie. Ek glo bloot daarin om dit wat mooi is en ‘n bewese positiewe verskil maak– wat ek al in kinderlewens beleef het- met kinders te deel. En die gelowige onderwysers waarmee ek al gepraat het het nie een politieke, nasionalistiese ideale nie, en hulle belewenis van wat nou gedoen word het niks te doen met die komende verkiesing nie.

Onwaar/ grootliks onwaar: Kerke kan nie ‘n franchise-benadering volg nie, want die meerderheid kerklidmate maak geen geldelike gewin uit kerkbetrokkenheid nie. En talle van die mense wat wel hulle salaris by ‘n kerk kry, kan meer maak buite die kerk met dieselfde vlak van opleiding. Dis ook onlogies om op godsdiens in skole te fokus as jy aan eie gewin dink: Kinders gee nie kerkbydraes nie. En mense gaan waarskynlik nie na jou kerk stroom oor jy meer oor die saak sê as hulle pastoor nie….

het tot gevolg dat kinders steeds in ‘n omgewing van religieuse apartheid opgroei,

Byna vansefsprekend, maar teenstrydig met AVB-doelwitte elders: In enige omgewing waar kinders van hulle geloof leer, hetsy kerk of moskee of by ‘n soortgelyk-denkende onderwyser, en waar kinders van ander gelowe dit nie hoef by te woon nie, word ‘n soort “religieuse apartheid” geskep. As ‘n kind sekulêr grootword, terwyl ander kinders om hom ‘n tempel of moskee of kerk bywoon, is hy ewe veel deel van ‘n “religieuse apartheid” van ander kinders. Die enigste manier ,, waaraan ek kan dink, om “religieuse apartheid” te keer, is deur alle kinders te dwing om saam te gaan kerk toe, én moskee toe, én tempel toe. Is dit wat die hulle-webblad se skrywers wil hê? Klaarblyklik nie, want Dirk Koekemoer vertel elders op die webwerf: ” Ek wonder net somtyds hoekom mense dink die AVB is teen godsdiens. Die hele beweging het dan begin omdat ons voel dit is die ouers se voorreg om godsdiens aan hul kinders oor te dra en om seker te maak dat hul kinders nie deur anderster leringe gekonfronteer word terwyl hy/sy nog op graad een sit nie.” Watter een is waar, AVB? Wil julle religieuse apartheid keer, en kinders aan alle gelowe blootstel? Of wil julle juis religieuse apartheid sien, met kinders wat nie aan ander leerstellings blootgestel word nie?

(Word vervolg.)